Muhammed b.Mesleme’nin Zü’l-Kassa Seriyyesi İçin Gönderilmesi

Zülkıssa Seriyyesi, -İbn Sa’d’a[62] göre- Benî Sa’lebe’nin, [63] -Zürkânî’ye[64] göre ise- Gatafân’dan Benî Abdillah’ın bir kolu olan- Benî Uvâl ( عوال ) kabilesinin Medine’ye yedi mil mesafede bulunan Haykâ vadisindeki Müslümanlara ait sürüleri yağmalama ve Medine’ye saldırı hazırlıklarının haber alınması üzerine düzenlendi. Hz. Peygamber (a.s.), Muhammed b. Mesleme’yi on kişilik bir
grupla keşif ve bilgi toplamak amacıyla görevlendirdi. Seriyye, Medine’ye üç mil mesafede Mekke yolu üzerindeki bir su kenarında bulunan Rebeze[65] yolu üzerindeki, Medine’ye 24 mil uzaklıktaki Zülkıssa’ya kadar ilerledi. Keşif birliğinin yurtlarına geldiğini fark eden Benî Sa’lebe ve Benî Uvâl gizlenip Muhammed b. Mesleme ve arkadaşlarını yüz kişilik bir kuvvetle kuşatıp baskın yaparak tuzağa düşürdüler. Baskından, yalnızca keşif birliğinin komutanı Muhammed b. Mesleme
yaralı olarak kurtulabildi.

Seriyyenin meydana geldiği yerden geçmekte olan Müslüman bir şahıs, ölüleri görünce: “ إِنَّا لِّ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ ” (Biz Allah’ın kullarıyız ve biz O’na döneceğiz)[66] dedi. Bunu izleyen Muhammed b. Mesleme, onu çağırıp yardım istedi. O Müslüman şahıs, Muhammed b. Mesleme’ye yemek ve su ikram ettikten sonra onu bir binekle Medine’ye götürdü.

Muhammed b. Mesleme şöyle demiştir: “Hayber Seferi’nde Zü1kıssa’da bana saldıranlardan biriyle karşılaştım. Beni görünce: ‘Müslüman oldum, Allah’a yöneldim’ dedi. Ben de: ‘Böylesi daha iyi’ dedim”.[67]

Kasım Şulul, Son Peygamber Hz. Muhammed’in (a.s.) Hayatı, 2014, ss.601-602.

[61] Vâkıdî, II,551; İbn Sa’d, II,85; Belâzürî, Ensâb, I,483; İbn Seyyidinnâs (1992 n.), II,150.
[62] İbn Sa’d, II,85.
[63] Benî Sa’lebe b. Sa’d b. Zubyân b. Bağîz b. Rays b. Gatafân b. Sa’d b. Kays b. Aylân b. Mudar. Bkz. İbn Hacer, Fethü’l-Bârî, VII,418; Zürkânî (1996 n.), II,379; M. Hamidullah, el-Vesâik, s. 763.
[64] Zürkânî (1996 n.), III,121.
[65] A. Aydınlı, “Ebû Zer el-Gıfârî”, DİA, X,267.
[66] el-Bakara 2/156.
[67] Vâkıdî, II,551; İbn Sa’d, II,85; Belâzürî, Ensâb, I,483; Taberî, III,233; Şâmî, VI,79.