Cenazenin yıkanması ve Müslümanların cenaze namazlarını kılmaları

Resûlullah (a.s.), cenazesinin yıkanması ve benzeri hizmetleri, yakın akrabaları: Hz. Ali (r.a.), Hz. Abbâs (r.a.), Hz. Abbâs’ın (r.a.) iki oğlu Fadl ( الفضل ) ve Kusem ( قثم ) ile Üsâme b. Zeyd yaptı. Resûlullah’ın (a.s.) azatlısı Şukrân ( (شقران) da yardımcı olmuş, Hazrec’den Evs b. Havlî ( أوس بن خولى ) ise ricada bulunması neticesinde Resûlullah’ın (a.s.) teçhiz ve tekfinine katılmasına Hz. Ali (r.a.) izin vermiştir. Elbisesi (a.s.) çıkarılmadan cenazesi yıkandı. Hz. Ali (r.a.), yıkama sırasında onu (a.s.) kucaklayarak çeviriyordu.[55] İlk asır Müslüman tarihçilere göre, Hz. Peygamber’in (a.s.) sırtında, hayat hikâyesinde birçok kez sözü edilen bir tür et beni vardı. Ölümünden sonra, kendisini son kez yıkayanlar, bu beni artık bulamadılar. Bunun “Risâlet Mührü” olduğuna inanılmıştır; vefatı üzerine peygamberlik görevi sona erdiği için, bu mühür geri alınmıştır.[56]

Kasım Şulul,Son Peygamber Hz. Muhammed’in (a.s.) Hayatı,2014,s.901

55] el-Mes’ûdî, et-Tenbîh, s. 281; Abdülmelik b. Hüseyin el-İsâmî ( العصامي ) el-Mekkî (1049-1111), Simtu’n-Nucûmi’l-‘Avâlî fî Enbâ’i’l-Evâili ve’t-Tevâli ( سمط النجوم العوالي في أنباء الأوائل والتوالي ), I,367 (eş-Şâmile).
[56] Selmân-ı Fârisî (r.a.) ve Herakliyus’un elçisi de kendisine (a.s.) bunu sormuşlardı. Yine bir Arap tabip de bununla ilgilenmiştir (M. Hamidullah, İslâm Peygamberi, paragraf no: 1917).