Rahib Bahira İle Görüşmesi

Arâmî dilinde “seçilmiş” anlamına gelen Bahîrâ sıfatıyla bilinen rahibin asıl
ismi Segius’tur. Abdülkays kabilesine mensup olduğu zikredildiği gibi, Zührî’ye nisbet edilen bir rivâyette Teymâ Yahûdîleri’nden olduğu ve sonradan Hıristiyanlığı kabul ettiği de nakledilmiştir.[145]

Hz. Muhammed’in (a.s.) Bahîrâ ile Görüşmesi
Ebû Tâlib, -henüz dokuz veya on iki yaşında olan- yeğeni Hz. Muhammed’i (a.s.) bir ticaret kervanı ile Suriye’ye götürdü. Kafile Busrâ’da münzevi bir rahip olan Bahîrâ’nın manastırına yakın bir yere konakladı. Daha önce buradan geçen Kureyşlilerle ilgilenmeyen Bahîrâ, bu defa manastırdan dışarı bakarken kervanda bulunan Hz. Muhammed’i (a.s.) bir bulutun gölgelediğini, altında oturduğu ağacın dallarını onun üzerine eğdiğini gördü. Bunun üzerine hemen bir sofra hazırlayıp kafile mensuplarını yemeğe davet etti. Kureyşliler o güne kadar kendileriyle hiç ilgilenmeyen Bahîrâ’nın bu davetini hayretle kabul ettiler ve yaşı küçük olduğu için Hz. Muhammed’i (a.s.) kervanın yanında bırakıp manastıra gittiler. Bahîrâ yemeğe onun da gelmesini istedi ve kendisiyle bizzat ilgilendi. Ona çeşitli sorular sordu ve sırtına bakarak peygamberlik mührünü (hatm-i nübüvvet) gördü. Bahîrâ daha sonra Ebû Tâlib’e Hz. Muhammed’in (a.s.) kimin oğlu olduğunu sordu. Yetim ve öksüz kaldığını öğrenince Ebû Tâlib’e ona iyi bakmasını ve Yahudilerden korumasını tavsiye etti. Bunun üzerine Ebû Tâlib, Suriye’deki işlerini Busrâ’da görüp onu (a.s.) hemen Mekke’ye geri götürdü.[146] Bazı kaynaklarda, Ehl-i Kitap’tan[147] üç kişinin Hz. Muhammed’i (a.s.) görünce onu teşhis ettikleri ve ona kötülük yapmak istedikleri, ancak Bahîrâ’nın buna engel olduğu kaydedilir.[148]

[145] Makrizî (1999 n.), I,15; M. Fayda, “Bahîrâ”, DİA, IV,486-487.
[146] İbn Kesîr, I,243-250; Tecrîd Tercemesi, VI,525-527.
[147] Ehl-i kitap tabiri için bkz. R. Kaya, “Ehl-i kitap”, DİA, X,516-519.
[148] M. Fayda, “Bahîrâ”, DİA, IV,486-487; “Busrâ”, DİA, VI,470-472.
Kasım Şulul, Son Peygamber Hz. Muhammed’in (a.s.) Hayatı, 2014, ss.129-130