Hz.Peygamberin amcası Ebû Talib’in vefatı

Bi’setin 10. yılı,[387] 15 Şevvâl.[388]

Ebû Tâlib, bi’setten sonra Hz. Peygamber’i (a.s.) ve Müslümanları himaye konusunda son derece cesur davranmış ve bunun neticesinde Kureyş, Ebû Tâlib’in vefatına kadar Hz. Peygamber’den (a.s.) uzak durmuştur.[389] Ebû Tâlib’in Müslüman olup olmadığı hususu tartışmalıdır. Hz. Peygamber’i (a.s.) en güç şartlarda savunmasına rağmen Arap kabile reislerinin gururları ve atalarının yoluna bağlı kalmak gibi zaafları yüzünden İslâmiyet’i kabul ettiğini açıkça söyleme cesaretini gösterememiştir. Ma’mer b. Râşid, Resûlullah’ın (a.s.), Ebû Tâlib’in iman etmesini çok arzu etmesi üzerine: “Resûlüm! Sen sevdiğini hidâyete erdiremezsin; bilakis, Allah dilediğini hidâyete erdirir ve hidâyete girecek olanları en iyi O bilir”[390] âyetinin; Hz. Peygamber’in (a.s.) vefat eden amcası Ebû Tâlib’e mağfiret dilemeye başlaması üzerine ise: “Kafir olarak ölüp Cehennem ehli oldukları onlara açıkça belli olduktan sonra, akraba dahi olsalar, Allah’a ortak koşanlar için af dilemek ne Peygamber’e yaraşır ne de müminlere”[391] âyetinin nâzil olduğunu rivâyet eder.[392] Ebû Tâlib, 80 küsur yaşında vefat etti ve Mekke’nin kabristanı Hacûn’da toprağa verildi.[393]

Ebû Tâlib’in ölümünden sonra Benî Hâşim’in reisi olan Ebû Leheb’in, Hz. Peygamber’i (a.s.) himaye etmeyi reddetmesi üzerine, kabilenin ileri gelen bir üyesi sıfatıyla Abbâs b. Abdilmuttalib yeğenini Mekke’deki son yıllarında korumuştur.[394]

[387] İbn Hişâm, II,57; İbn Seyyidinnâs (1992 n.), I,227.
[388] İbn Sa’d, I,125,211; İbn Hacer, el-İsâbe, IV,283.
[389] İbn İshâk, s. 223; İbn Abdilber, el-İstî’âb, I,27-28; İbn Seyyidinnâs (1992 n.), I,227.
[390] el-Kasas 28/56.

[391] et-Tevbe 9/113.
[392] Müslim, “el-İmân”, 41,42; İbn Seyyidinnâs (1992 n.), I,228-231.
[393] İbn Sa’d, I,125; Belâzürî, Ensâb, I,273; İbn Abdilber, el-İstî’âb, I,25,26; Makrizî (Katar n.), I,27; M.Fayda, “Cennetü’l-Muallâ”, DİA, VII,387.
[394] İbn Abdilber, el-İstî’âb, III,96.

Kasım Şulul, Son Peygamber Hz. Muhammed’in (a.s.) Hayatı, 2014, ss.274-275