Abdullah b.Abdilmuttalib ile Âmine bint Vehb’in Evlenmesi

Âmine Hatun’un babası -Kureyş’in Benî Zühre kolundan- Vehb b. Abdimenâf b. Zühre b. Kilâb b. Mürre, annesi ise -Kureyş’in Benî Abdiddâr kolundan- Berre bint Abdiluzzâ’dır.[19] İkisinin soyu Hz. Muhammed’in (a.s.) altıncı atası olan Kilâb’ta birleşir.[20]

Başta İbn İshâk olmak üzere muhtelif kaynaklar, Vehb’in Benî Zühre kabilesinin reisi olduğunu, kızı Âmine Hatun’un de yüksek bir mevkiye sahip olduğunu kaydeder.[21]

Âmine Hatun’un doğum tarihi hakkında şöyle bir tarih ileri sürülebilir: Bazı kaynaklara göre Âmine Hatun’un vefat ettiğinde, yaklaşık olarak 20 [22] veya 30,[23] Hz. Muhammed (a.s.) ise 6 yaşlarındaydı. Âmine Hatun, birinci görüşe göre, Fil Vakası’ndan takriben 14 yıl önce doğmuş ve evliliği ise 14 yaşlarında olmuştur. İkinci görüşe göre ise o, Fil Vakası’ndan takriben 24 yıl önce doğmuş, evliliği ise 24 yaşlarında olmuştur. Birinci görüşün sahîh olması daha muhtemeldir. Zira evlilik çağına gelmiş erkeklerin ya yaşıtlarıyla ya da daha küçük yaşta olan bir gelin adayıyla evlendirilmesi daha yaygındır. Her halükarda Âmine Hâtûn’un genç yaşta evlendiği şüphesizdir.

Abdullah b. Abdilmuttalib, o günkü âdetlere göre evliliğinin ilk üç gününü Âmine Hatun’un evinde geçirmiştir.[24] Abdullah b. Abdilmuttalib’in evlendikten sonra çok yaşamayıp vefat ettiği ve Hz. Peygamber’in (a.s.) yetim kaldığı Kur’ân-ı Kerîm’in bildirmesiyle sâbittir.[25]

Abdullah b. Abdilmuttalib ile Âmine Hatun’un Hz. Muhammed’den (a.s.) başka çocukları olmadığı da bilinmektedir.[26]

[19]        Berre bint Abdiluzzâ b. Osman b. Abdiddâr b. Kusay b. Kilâb b. Mürre.
[20]        İbn Habîb, s. 9.
[21]        Belâzürî, Ensâb, I,88; Taberî, II,333.
[ فإن والده صلى الله عليه وسلم )صحح الحافظ العلائي( أنه عاش من العمر نحو ثماني عشرة سنة والدته صلى الله عليه وسلم ماتت وهي في“ [ 22
حدود العشرين تقريبا Bkz. Şâmî, I,250,331.
[23]        Ya’kûbî, II,10; Makrizî (Katar n.), I,7.
[24]        İbn Seyyidinnâs (1992 n.), I,77; Zürkânî (1996 n.), I,193.
[25]        Bkz. ed-Duhâ, 93/6.
[26]        İbn Hişâm, I,160-167; İbn Sa’d, I,88-100; Belâzürî, Ensâb, I,88,100-101; Taberî, I,250,327-333; Diyârbekrî, I,182-185; Şâmî, I,236; Yâsîn Hatîb el-Umerî b. Cârullah Hatîb el-Umerî el-Musılî (1157 1232’den sonra /1744-1817), er-Ravdatü’l-Feyhâ fî Tevârihi’n-Nisâ, thk. İmâd Ali Hamra, Dâru’l Âlemiyye neşri 1987, s. 138-166; B. Topaloğlu, “Abdullah” DİA, I,75-76.
Kasım Şulul, Son Peygamber Hz. Muhammed’in (a.s.) Hayatı, 2014, ss.106-107.