Galib b.Abdullah el-Leysi’nin Meyfaa Seriyyesi için gönderilmesi

Ramazan H. 7. [210]               

Meyfaa Seriyyesi, Zâtürrikâ’, Zülkıssa ve Tarif seriyyelerinde olduğu gibi Gatafân kabilesine mensup ve birlikte hareket eden Benî Abd b. Sa’lebe ve Benî
Uvâl kollarının Medine otlaklarındaki Müslümanlara ait deve sürülerini yağmalama girişimleri üzerine tertip edilmiştir.

Seriyyenin tertibinin önemli bir diğer neden Benî Abd b. Sa’lebe ve Benî Uvâl’ın Hayber’in fethinde Yahûdîlere yardım girişiminde bulunmalarıdır. Belâzûrî, seriyyenin Gatafân’ın kollarından Benî Sa’d b. Zübyân’a[211] karşı tertip edildiğini söylemesi, Müslümanlara ait deve sürülerinin yağmalanması işine karışması veya Hayber Yahûdîlerine yardımcı olmasından dolayı, – Benî Uvâl ve Benî Abd b. Sa’lebe’ye akraba olan- bu kabilenin de cezalandırıldığına işaret edebilir.[212]

 Resûlullah, hicretin 7. senesinin Ramazan ayında – ashabın başarılı komutanlarından, Emevî Devleti döneminde Horasan valiliği yapacak olan[213]- Gâlib b. Abdillah b. Mis’ar ( غالب بن عبد الله بن مسعر ) el-Kinânî el-Leysî el-Kelbî (v. 48/668’den sonra) komutasında 130 kişilik bir birliği, Medine’ye sekiz berîd mesafedeki Necid’in Meyfaa mevkiinde oturan Benî Uvâl ve Benî Abd b. Sa’lebe’nin üzerine sevk etti. Meyfaa’da aynı adı taşıyan bir de su kaynağı bulunmaktadır. Karkaratülküdr Gazvesi’nde esir alınan ve daha sonra İslâm’a girince azat edilen Yesâr er-Râî,[214] Benî Uvâl ve Benî Abd b. Sa’lebe’nin bulundukları yeri iyi bildiği için sefer sırasında kılavuzlukla görevlendirildi. Yesâr, Gâlib b. Abdillah ve adamlarını farklı bir yoldan götürdü.

Yol boyunca yiyecekleri tükenen ve çok sıkıntı çeken Müslümanlar Yesâr’ın kendilerini yanıltarak tuzağa düşüreceğini düşündükleri sırada varacakları yere ulaştılar. Gâlib b. Abdillah, hemen birliğini savaş düzenine geçirip kaçanların takip edilmemesi talimatıyla birlikte hücum
emri verdi. Çatışma neticesinde herhangi bir esir alınamadı; fakat her iki kabilenin ileri gelenlerinden bazıları öldürüldü ve birçok deve ve davar ele geçirildi.[215]

Kasım Şulul,Son Peygamber Hz. Muhammed’in (a.s.) Hayatı,2014,s.675-676

[210] Vâkıdî, II,726; İbn Sa’d, II,119; Belâzürî, Ensâb, I,486; Taberî, III,264.
[211] İbn Haldûn, I,351,353.
[212] Belâzürî, Ensâb, I,486.
[213] Zürkânî (1996 n.), III,332.
[214] Sahabe tabakâtlarından hür, azad edilmiş veya köle statüsünde Yesâr isimli birçok sahâbenin bulunduğunu öğreniyoruz. Bkz. İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-Ğâbe, V, 531-538; İbn Hacer, el-İsâbe, III,665-667.
[215] Vâkıdî, II,726; İbn Sa’d, II,119; Belâzürî, Ensâb, I,486; Taberî, III,264; H. Algül, “Gâlib b. Abdillah”, DİA, XIII,327; O. Çetin, “Meyfaa Seriyyesi”, DİA, XXIX,503.