Beşir b.Sa’d el-Ensari’nin Fedek Serriyesi için gönderilmesi

 Hz. Peygamber (a.s.), -Nu’mân b. Beşîr’in babası, Hazrec’in Benî Hâris kolundan- Beşîr b. Sa’d b. Sa’lebe el-Ensârî komutasında otuz kişilik bir kuvveti, Medine’ye iki günlük mesafedeki Fedek’e komşu olan Mudârî Gatfân’ın bir kolu olan Benî Mürre b. Avf b. Sa’d’ın[206] üzerine sevk etti.

Zira Benî Mürre’den Hâris b. Avf komutasında 400 kişilik bir kuvvet Hendek Gazvesi’nde Medine’yi kuşatanlar arasında yer almıştı. Fedek Seriyyesi’nde, o sırada kışın ikamet ettikleri vadilerine çekilmiş olan Benî Mürre’nin koyun ve deve sürüleri ele geçirildi. Ganimetler Medine’ye götürülürken durumdan haberdar olan kabile mensuplarından kalabalık bir grup, gece vakti, seriyyecilere yetişebildiler. Seriyyeciler, gece boyunca, tükeninceye kadar oklarını düşmana fırlattılar. Sabah olunca taraflar çetin bir savaşa tutuştu.

Çoğu şehid düşen İslâm birliğinden sağ kalanlar geri çekilmeye mecbur kaldı. Bunlardan Ulbe b. Zeyd el-Harisî, Medine’ye gelip durumu Resûlullah’a (a.s.) haber verdi. Ayağından ağır bir şekilde yaralanan ve bayıldığı için öldü sanılıp kendi haline terk edilen Beşîr b. Sa’d, akşam vakti kendine
gelebildi. Gece vakti civarda yani Fedek’te Yahûdî bir aileye güçlükle sığınabildi ve yaraları iyileşene kadar orada kaldıktan sonra Medine’ye dönebildi,[207] -bir rivâyete göre ise[208]- Müslümanlar tarafından Medine’ye götürüldü. 

İbn Habîb, Fedek Seriyyesi’ni hicretin 6. yılı olayları arasında zikreder ve Beşir b. Sa’d ve arkadaşlarının şehit edildiğini kaydeder.[209] Ancak diğer siyer kaynakları, Beşir b. Sa’d ve seriyyeye katılanların bazılarının kurtulmayı başardıklarını kaydetmiştir. Hatta aşağıda görüleceği üzere Beşîr b. Sa’d, Şevvâl H. 7’de bir seriyye ile Gatafânlı bir topluluğa karşı gönderilmiştir.

Kasım Şulul,Son Peygamber Hz. Muhammed’in (a.s.) Hayatı,2014,s.674-675.

[205] Vâkıdî, II,723; İbn Sa’d, II,118; Belâzürî, Ensâb, I,486.
[206] el-Mes’ûdî, et-Tenbîh, s. 261-262.
[207] Vâkıdî, II,723; İbn Sa’d, II,118; İbn Seyyidinnâs (1992 n.), II,201; Zürkânî (1992 n.), III,305-306.
[208] Belâzürî, Ensâb, I,486.
[209] İbn Habîb’e göre, Abdullah b. Revâha on küsur defa Hayber’e akın düzenlemiştir. Bkz. el-Muhabber, s.120-121